پروژه روستا خستو طالقان
در مورد روستا و ده تعاریف متعدد و زیادی گفته شده ، ده یا روستا که در کتاب های نشر قدیم به صورت دیه هم دیده می شود ، در زبان پهلوی ، ده ( deh) در پارسی باستان (dahya) به معنی سرزمین و در اوستا به شکل دخیو آمده است .
فهرست مطالب
مقدمه1
تعریف روستا1
بررسی موقعیت شهرستان طالقان 3
آشنایی با میر روستای ‹‹میر ›› طالقان5
آب وهوا7
بررسی منابع تامین آب آشامیدنی و کشاورزی روستا7
راههای مهم ارتباطی طالقان 9
موقعیت و دسترسی به روستا10
حریم روستا 10
تعیین حوزه نفوذ روستا 12
حوزههای نفوذ روستا 16
آثار تاریخی 19
شناخت و بررسی علل پیدایش روستا 20
مراحل توسعه روستا 20
بررسی ویژگیهای جمعیتی روستا (تعداد جمعیت و خانوار،
نرخ رشد، بعد خانوار، آموزش، سواد و .) 22
میزان جمعیت و نرخ رشد 22
تعداد و بعد خانوار 23
ساختار سنی و جنسی جمعیت 24
ویژگیهای اقتصادی 28
کاربریهای آموزشی 33
کاربری مذهبی 34
سطح و سرانه راهها36
فرهنگ ونژاد دین ساکنین53
مشاهیر قبل و بعد از انقلاب اسلامی 54
نحوه ی ساخت در وپنجره واصطلاحات روستایی 56
نوع سازه های بکار رفته در ساخت خانه57
المان با استفاده از عناصر زیبایی57
عمران و نوسازی روستاها 57
بهداشت و درمان 62
چگونگی زندگی اهالی روستا در قدیم63
باغات و مزارع روستای میر طالقان66
نحوه ی معماری و استقرار ساختمانهای قدیم و جدید69
امکانات و موانع توسعه72
ضوابط و مقررات ساختمان با توجه به اصل ‹‹ اشراف گرایی›› 74
معضلات 79
منابع و مآخذ79
اسکیس ها
نقشه ها
آلبوم عکس ها
بررسی موقعیت شهرستان طالقان
طالقانی که از 87 روستا تشکیل شده است دره ی بزرگ از شرقی ترین نقاط آن رودخانه شاهرود سرچشمه گرفته و پس از پیمودن طالقان با رودخانه الموت ترکیب و به قزل اوزن که از زنجان و میانه می آید می پیوند و در نزدیکیهای منجیل به صورت سفید رود از سد سفید رود گذشته و در گیلان به دریای خزر می ریزد .
در دو دامنه ی جنوبی و شمالی این رودخانه روستاهای طالقان قرار دارند که به ترتیب از شرق به غرب به سه قسمت بالا طالقان ، میان طالقان و پایین طالقان تقسیم شده است . طالقان از شمال به سلسله جبال البرز و روستاهای تنکابن و الموت محدود بوده و از جنوب به بخش ساوجبلاغ و دهستان منشکل دره منتهی می گردد .
روستاهای طالقان به نقل از اسامی روستاهای کشور به ترتیب حروف الفبا چنین است:
اوانک ، اورازان ، آئین کلاته ، آرموت ، آرتون ، آسکان، ابصار(اوصار)، امیرنان، اسفاران، اوچان، انگه ، آردکان، اهوارک ، باریکان ، بزه ، بزج ، پرکه ، پرده سر ، پراچان ، تاریان ، تکیه آرموت ، تکیه جوستان ، تکیه ناوه ، جزینان(گزینان)، جزن(گزن) ، جوشان ، حسنجون، حصیران ، خودکاوند ، حسنبان، خیکان ، خچیره ، خوران ، خورانک ، دیزان ، ده در، دراپی ، دنبلید، روشتابدر، زیدشت ، سگراتچال ، سفخچانی ، سوهان ، سمق آباد ، سنگ بن ، سید آباد ، سفید گوران ، سگران ، شهراسر، شریف کلایه ، شهرک ، صالح آباد ، عالی سر، عالیده ، فشندک ، کرود ، کوئین ، کرکبود ، گلیرد ، کش ، کشرود ، کجیران ، کلانک ، کلارود ، کماکان ، کولج، گوران ، گته ده ، گلینک، گراب ، میراش، مرجان ، مهران ، لهران ، میر، موچان ، میاوند، ناریان ، نساسفلی، نساعلیا،نوده ، نویزک، نویز، وشته ، ورکش ، هرنج، هشان.
از آنجایی که روستاهای طالقان در ارتفاعات و دامنه ی جبال البرز است زمستانهایی سرد و در سایر فصول هوای مطبوع و خنکی داشته ودور از هر گونه آلودگی های هوای شهری است .
آب وهوا
با توجه به موقعیت روستا ها ‹‹ بالا طالقان ›› 1 تا 3 درجه سانتی گراد سردتر و ‹‹ پایین طالقان ›› 1 تا 3 درجه سانتی گراد گمتر از ‹‹ میان طالقان›› است ( معمولا به ازا هر 150 متر ارتفاع حدود یک درجه سانتی گراد درجه حرارت کم می شود )