آزمون جملات ناتمام ساکس
آزمونهای جملات ناتمام[1]، به عنوان یکی از روشهای فرافکن در ارزشیابی شخصیت مورد استفاده میباشد، و اول بار در سال 1930 به وسیله تندلر[2] به کار برده شد. متخصصانی چون راد[3]، شور[4]، ویلر[5]، استاین[6]، راتر[7]، ساکس[8]، لوی[9] و ویلرمن[10] با پژوهشهای خود، ارزش و کارآیی جملات ناتمام را در ارزشیابی تعارضات روانی، تخیلات، عواطف، بازخوردها و برداشتهای آزمودنی نیازها، شکستها و مکانیسمهایی که وی به کار میبرد، تاکید کردهاند و آنها را وسیله مناسبی برای کسب اطلاعاتی که یافتههای آزمونهای دیگر را تکمیل میکند میدانند.
آزمونهای جملات ناتمام ساکس ولوی[11]، با 60 جملهی ناتمام مقیاس معتبری برای سنجش باز خورد نسبت به خانواده، بازخورد نسبت به فعالیتهای جنسی، چگونگی کنشهای متقابل و بازخورد نسبت به خود میباشد. هر جمله تکمیل شده از این آزمون را میتوان با ملاکهای زیر نمرهگذاری کرد:
[1] . Incomplete sentences
[2] . Tencller
[3] . Rohde
[4] . Shore
[5] . Wheeler
[6] . Stein
[7] . Rotter
[8] . Sacks
[9] . Levy
[10] . Willerman
[11] . Sacks And Levy sentence completion Test